Kατ΄ αναφοράν του λιμενάρχου Λευκάδος το θαλάσσιον κήτος το οποίον προ ημερών κατεβρόχθισεν εις Κέρκυραν την Βάντα Πιέρρη μήκους 15 περίπου μέτρων ενεφανίσθη εις απόστασιν 500 μέτρων από του νοτίου στομίου του λιμένος Λευκάδος ως ανέφερον αλιείς. Κατόπιν τούτου απηγορεύθησαν εις Λευκάδα τα θαλάσσια λουτρά και η κίνησις των λέμβων». Το παραπάνω απόσπασμα, προέρχεται από την εφημερίδα «Μεσόγειος» στο ρεπορτάζ της από το Ιόνιο στις 26 Αυγούστου του 1951.
Μέσα σε αυτό το μικρό απόσπασμα, συναντάμε ένα ονοματεπώνυμο: Βάντα Πιέρρη. Μια άτυχη νεαρή κοπέλα η οποία έχασε τη ζωή της εκείνη τη χρονιά μετά από επίθεση καρχαρία! Με αφορμή τις πολλές και συχνές εμφανίσεις καρχαριών το τελευταίο διάστημα στις ελληνικές θάλασσες, πολλοί θυμήθηκαν εκείνη την τρομακτική ιστορία.
Βάντα Πιέρρη | Bιβλίο του Ευγένιου Πιέρρη και του Μάκη Φωκά, «Γιατί ήμουν εγώ, γιατί ήταν εκείνος», εκδ. Φερενίκη
Βρισκόμαστε στην Κέρκυρα. Δυο ημέρες μετά της Παναγίας. Ο 18χρονος Γιώργος Αθανάσαινας δευτεροετής της στρατιωτικής, ιατρικής σχολής και η 16χρονη φίλη του, Βάντα Πιέρρη, μαθήτρια του Γαλλικού Ινστιτούτου και κόρη του τότε διευθυντή του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στο νησί, απολαμβάνουν το μπάνιο τους στην παραλία του Μον Ρεπό. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, οι δυο φίλοι, άρχισαν σταδιακά να απομακρύνονται από την παραλία. Πήγαιναν όλο και πιο βαθιά μέχρι που ο τρόμος τους συνάντησε. Το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθερία» περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα όσα ακαλούθησαν:
«Η Βάντα όταν είδε τον συνοδόν της να γίνεται κάτωχρος, διότι αντελήφθη τον κίνδυνον, τον ηρώτησε:
–Τι έχεις;
-Δεν είναι τίποτε, της απάντησε εκείνος δια να μην τρομάξη. Είναι ένα δελφίνι…
Ο τεράστιος (μήκους 8 μ., λευκός /Carcharodon) καρχαρίας αφού προσπέρασε ολίγον το ζεύγος των κολυμβητών δεξιά, διήλθε κάτω από την Βάνταν και έμεινε πίσω εις μικράν απόστασιν 7-8 μέτρων…».
Η αφήγηση του 18χρονου Γιώργου ήταν σπαρακτική. «Ενώ ηρχίσαμεν να επιστρέφωμεν προς την ακτήν, σαν να προησθάνθημεν το δράμα, ελιποφυγήσαμεν. Είδα το κήτος να ”ζυγίζεται” δια να μας επιτεθή. Πριν προφθάσω να παρακολουθήσω τας κινήσεις του, επετέθη κατά της Βάντας, την άρπαξε με το ρύγχος του και είδα τα πόδια της μόνον εις την επιφάνειας. Την στιγμήν εκείνην την εκομμάτιασε προφανώς. Επέρασεν έπειτα κοντά μου. Με έσπρωξε με το ρύγχος του εις απόστασιν 3-4 μέτρων. Επέστρεψε κατόπιν εις το σημείον όπου ήσαν τα υπόλοιπα της Βάντας και τα κατεβρόχθισε…»!
Λίγα λεπτά αργότερα, στην παραλία, πλέον, επικρατεί ένας αδιανόητος πανικός. Οι γονείς τρέχουν για να βγάλουν από το νερό τα παιδιά τους. Τα παιδιά βλέπουν τα όσα γίνονται και κλαίνε δυνατά. Σκηνές αλλοφροσύνης. Η θάλασσα άδειασε αμέσως. Όλοι έτρεχαν πανικόβλητοι για να δουν, να μάθουν, ποια ήταν η κοπέλα που κατασπάραξε ο καρχαρίας.
Ο θρύλος για την άτυχη κοπέλα, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα aromalefkadas.gr, «μεγάλωσε» γενιές και γενιές Κερκυραίων με τρομακτικές ιστορίες στα όρια του θρίλερ. Λέγεται πως στο κενοτάφιο της έβαλαν τα ρούχα που ’χε αφήσει στην καμπίνα λίγο πριν κάνει τη μοιραία βουτιά. Άλλοι λένε πως τοποθέτησαν εκεί μόνο την κοτσίδα της την οποία είχε κόψει μερικές ημέρες πριν το τραγικό συμβάν.
Ο 18χρονος Γιώργος Αθανάσαινας επέζησε της επίθεσης με λίγα τραύματα, στον ώμο, το χέρι και το στήθος. Σημάδια που δεν έφυγαν ποτέ. Και δεν ήταν μόνο τα εξωτερικά. Ο ίδιος ποτέ δε μιλούσε για εκείνη την τραγική ημέρα. Πάντα απέφευγε τη σχετική κουβέντα. Δεν διέκοψε τις σπουδές του. Διέπρεψε σαν ψυχίατρος αλλά και σαν συγγραφέας. Οι πληγές, ωστόσο, δεν έκλεισαν ποτέ.
Υπάρχουν λευκοί καρχαρίες στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με τις περιγραφές, λοιπόν, την άτυχη νεαρή κοπέλα, την κατασπάραξε ένας λευκός καρχαρίας. Μα, υπάρχουν λευκοί καρχαρίες σε ελληνικά νερά; Και βέβαια υπάρχουν. Στην πραγματικότητα ο λευκός καρχαρίας υπάρχει στις ελληνικές θάλασσες χιλιάδες χρόνια τώρα!
Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο λευκός καρχαρίας (Carcharodon carcharias) έφτασε στα νερά της Μεσογείου πριν από περίπου 450.000 χρόνια προερχόμενοι από την Αυστραλία, πιθανότατα εξαιτίας μιας… λάθος στροφής που πήραν θηλυκοί καρχαρίες που εγκυμονούσαν. Όταν γέννησαν, οι απόγονοι τους, συνέχισαν να ζουν εκεί ή να ταξιδεύουν πάντως σε κάθε περίπτωση επέστρεφαν πάντα στα νερά της Μεσογείου για να γεννήσουν καθώς αυτά θεωρούν σπίτι τους!
Ο εκπαιδευτής αυτόνομης και ελεύθερης κατάδυσης, Μανώλης Μπαρδάνης, κατέγραψε όλες τις επιθέσεις από καρχαρίες στη χώρα μας. Οι πρώτες αναφορές υπάρχουν από τον Ηρόδοτο το 492 – 493 π.Χ. ο οποίος αναφέρει ότι όταν ο περσικός στόλος, συντρίφτηκε στα βράχια της Αθωνικής Χερσονήσου από την κακοκαιρία, τα θαλάσσια θηρία άρπαζαν και κομμάτιαζαν αρκετούς από τους ναυαγούς. το 1800 περίπου, που ήρθαν στο προσκήνιο οι αφηγηματικές αναφορές, των σπογγαλιέων της Σύμης, της Καλύμνου, της Χάλκης, της Ερμιόνης (Αργοσαρωνικός) και άλλων. Οι Καλύμνιοι και οι Συμαίοι (ελεύθεροι δύτες χωρίς αναπνευστικό εξοπλισμό) δέχτηκαν επιθέσεις καρχαριών, με τραγικές καταλήξεις κυρίως όμως σε ξένες θάλασσες.
Ο Γιάννης Δετοράκης στο βιβλίο του «Ο κατακτητής του απέραντου γαλάζιου» περιέγραψε ένα συγκλονιστικό περιστατικό που είχε αφηγηθεί ο αείμνηστος Συμαίος, θρύλος της κατάδυσης, Στάθης Χατζής, στον εγγονό του, Στάθη Σύκαλλο και στην κόρη του (μητέρα του Στάθη Σύκαλλου). Ήταν ένα καλοκαίρι (ανάμεσα στο 1896 και το 1913) στην Κυρηναϊκή (ανατολική Λιβύη). Ο Καλύμνιος έδεσε το σχοινί στον αριστερό του καρπό και βούτηξε στο νερό με την καμπανελόπετρα. Σε μερικά δευτερόλεπτα έφτασε στο βυθό δίπλα στα σφουγγάρια. Ο άνδρας που κοιτούσε με το γυαλί από τη βάρκα, τινάχθηκε επάνω. Ήταν ήδη αργά. Μια τεράστια μαύρη σιλουέτα διέσχισε τα διάφανα νερά κάτω από τη βάρκα σκιάζοντας και κρύβοντας το νερό. Το σινιάλο του Καλύμνιου ήταν περιττό, τον τραβούσαν γρήγορα επάνω. Μετά από λίγο, θα έφτανε στη βάρκα μονάχα το αριστερό του χέρι, δεμένο ακόμη στην άκρη του σχοινιού.
Η πρώτη, ωστόσο, επίσημα καταγεγραμμένη επίθεση στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος σημειώθηκε τον Ιούλιο του 1847 στην Κέρκυρα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας Εφημερίς των Ιονίων Νήσων, βρέθηκε τμήμα του σώματος του 19χρονου στρατιώτη, William Mills, το οποίο, σύμφωνα με τους ιατρούς που το εξέτασαν, είχε φαγωθεί από καρχαρίες.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα sharksingreece, το Σάββατο, 1η Ιουνίου του 1963, η αυστριακή συγγραφέας και φιλόλογος, από τη Βιέννη, Χέλγκα Πόγκλ, κατασπαράχθηκε ενώ κολυμπούσε σε απόσταση τριών μόλις μέτρων από την ακτή, στον Παγασητικό κόλπο στη βραχονησίδα Πυθούς ή Μικρά κοντά στη νησίδα Παλαιά Τρίκερι, μπροστά στα μάτια της φίλης της, Βίλκεν.